Zwiększyliśmy zakres wyszukiwania, aby wyświetlić oferty zbliżone do Twoich wymagań.
Gratka Blog
Gratka Blog
Gratka Blog
Gratka Blog
Gratka Blog
Gratka Blog
Nagi pies peruwiański to rasa zakwalifikowana do grupy szpiców do sekcji psów pierwotnych. Występuje w trzech odmianach wydzielonych ze względu na wzrost. Nagi pies peruwiański duży waży do 30 kilogramów i mierzy do 60 centymetrów w kłębie. Nagi pies peruwiański średni osiąga wagę do 20 kilogramów i może mieć do 50 centymetrów w kłębie. Natomiast nagi pies peruwiański mały waży od 5 do 12 kilogramów i mierzy do 40 centymetrów.
Nie jest znane dokładne pochodzenie nagich psów peruwiańskich. Przypuszcza się, że żyły w Ameryce jeszcze przed pojawieniem się Inków. Były wykorzystywane do pilnowania plantacji orchidei, służyły jako termofory, ponieważ wierzono w ich lecznicze zdolności, były składane w ofierze, jak i hodowane dla mięsa. Żyją około piętnastu lat. Charakteryzują się brakiem sierści, mogą jednak posiadać pojedyncze włoski na głowie i ogonie.
Nagie psy peruwiańskie są bardzo żywiołowe, uwielbiają ruch. Silnie przywiązują się do rodziny, są nieufne względem obcych. Tolerują obecność innych zwierząt. Są czujne, dzięki czemu sprawdzają się jako stróże. Mają niezależny charakter. Idealnie nadają się dla alergików. Należy pamiętać, że zimą marzną i trzeba zapewnić im ciepłe ubranie. Latem natomiast mogą ulec poparzeniom słonecznym. Gen, który powoduje brak sierści u nagich psów peruwiańskich powoduje także spore braki w uzębieniu.
W Polsce nagie psy peruwiańskie można bardzo rzadko spotkać, a na szczeniaki z rodowodem trzeba poczekać. Ich pielęgnacja nie jest zbyt trudna. Wystarczy w ich skórę wsmarowywać krem nawilżający. Ze względu na charakter i wygląd przypominają nieco charty. Tak samo jak one uwielbiają pogoń za zdobyczą. Doskonale sprawdzają się w coursingach, czyli wyścigach podczas których zwierzęta gonią atrapę ofiary.
